maandag 8 september 2014

Divergent INWIJDING


Een fragment uit het boek: In de kamer met de schietschijven zijn de deelnemers bezig met leren
messen werpen. Ik kan het al aardig goed, maar bij Al gaat het minder. Nadat Als mes op de grond klettert, zegt Eric “Dat was triest.” “Het glipte uit mijn hand, ik kan er niks aan doen.” Eric zegt met een geïrriteerde toon:  Ga het halen! “Terwijl zij gooien?” Ik hoor  trillingen van angst in Als stem. “Ja, ben je bang? galmt Eric’s door de ruimte. “Nou ik wil niet door messen gespiesd worden.” “Ga voor de schietschijf staan, Four help je me even?” Four pakt drie messen van de tafel en draait ze om in zijn hand, maar vermeid de gevaarlijke, scherpe kant van het mes. Ik kijk van Als grote, donkere ogen naar zijn trillende handen en naar Fours vast beraden, op elkaar geklemde kaken. De woede welt op in mijn borst en spat uit mijn mond: “Kappen nou! Elke idioot kan voor een schietschijf gaan staan, het bewijs niks, behalve dat jij ons treitert. Wat als ik me goed herinner een teken van lafheid was.” Dan zal het voor jou niet moeilijk zijn om zijn plek in te nemen, zegt Eric. Ik loop naar de schietschijf, mijn hoofd komt nog geen eens tot de roos. Ik kijk naar Four en zijn messen. Four is nooit slordig. Four werpt zijn hand naar achter en het eerste mes vliegt door de lucht. Dan hoor ik een harde bonk, het mes zit diep in het bord, vijftien centimeter van mijn wang. Ik doe mijn ogen dicht, Godzijdank. “Geef je het op hark?” vraagt Four. “Nee” “Ogen open dan” Hij tikt met een mes op de plek tussen zijn wenkbrauwen. Ik kijk hem aan en duw mijn handen langs mijn lichaam zodat niemand ze kan zien beven.  Dan gooit hij  nog een mes, deze blijft vlak boven mijn hoofd in het gespleten bord steken. Ik houd mijn adem in terwijl hij het laatste mes in zijn hand omdraait. Ik zie een glinstering in zijn ogen als hij zijn arm naar achteren trekt en het mes laat wegvliegen. Het komt recht op mij af, wiedend, lemmet en heft buitelen over elkaar heen. Mijn lichaam verstart……


Informatie van het boek. Dit boek is geschreven door Veronica Roth, maar vertaald door Maria Postema naar het Nederlands. Veronica Roth is geboren op 18 augustus 1988 in New York. De eerste druk in het Nederlands is uitgekomen in 2012, maar oorspronkelijk is het in 2011 uitgekomen. Dit spannende boek heeft 348 bladzijden en 39 hoofdstukken. Inwijding is het eerste deel van een serie van 4 boeken. (INWIJDING, OPSTAND, SAMENSMELTING en HET VERHAAL VAN FOUR.)


Spoiler alert!

Een kleine samenvatting van het boek. Dit verhaal volgt een 16-jarig meisje genaamd Beatrice. Ze komt uit de factie Zelfverloochening. Beatrice heeft een broer Caleb, een vader (Andrew Prior) en een moeder (Natalie Prior). Het verhaal speelt af in Chicago, een wereld met 5 facties. Eruditie: de slimmeriken, die zich hechten aan kennis, Oprechtheid: mensen die nooit liegen, ze houden van ordening, Vriendschap: deze mensen bewerken het land, ze zijn altijd blij en gelukkig, Zelfverloochening: Zij voeden de factie-lozen (mensen die nergens bij horen), ze leven op een simpele manier en als laatste  Onverschrokkenheid: de factie van het geweld, ze zijn beschermers, soldaten en politie van de stad.
Op een 16-jarige leeftijd moeten de kinderen van die leeftijd een test doen. Die test geeft de uitslag in welke factie zij het beste presteren. Beatrice heeft geen gewone uitslag, ze is Afwijkend (divergent). Dat betekent dat haar uitslag niet eenduidig was. Bij de kiesceremonie moet ze een factie kiezen, ze koos voor Onverschrokkenheid. Om een onverschrokkene te worden moet ze als eerst een rijdende trein in en uit springen en dan van het dak springen. Ze heeft nieuwe naam gekozen (Tris) en nieuwe vrienden gemaakt zoals Christina, Al en Will. Al snel weet ze dat ze niet de sterkste is in haar groep, dus gaat ze ook s’ nachts trainen. Daardoor wordt ze beter en stijgt in de ranklijst. Beatrice leert mikken met messen, schieten met een pistool en vechten met haar eigen lichaam. Four haar instructeur begint Tris steeds leuker te vinden. Later moet Tris vechten met Peter, Peter was één van de beste. Ze verloor de strijd. Bij de onverschrokkene is er een spel met een hoge waardering. Een soort van “Grijp de vlag”. Tris is de held, ze heeft samen met haar team gewonnen. Tris mag door naar het 2de deel van de inwijding. Het deel waar Afwijkende het meeste voor vrezen. Tijdens de simulatie kijken de onverschrokkene leiders mee in je hoofd. Four komt er achter dat Tris Afwijkend is, dus gaat hij haar helpen met oefenen. Tris komt er achter dat Four ook uit Zelfverloochening komt en dat hij Tobias heet. Samen zijn ze Afwijkend. Dan breekt de groote oorlog uit, Eruditie wil de macht dus maken ze van onverschrokkenheid een leger, een leger van hersendode mensen. Tris en Four gaan samen de oorlog beëindigen, Maar dat gaat niet zonder enige moeite……

Hoofdpersonen:
  • Tris (Beatrice), Tris is 16 jaar oud en is geboren in Zelfverloochening. Ze leeft in een gezin met een vader en moeder en haar broer Caleb. Tris is nooit zo onzelfzuchtig geweest, ze keek altijd hoe de onverschrokkene op school aan kwamen. Ze draagt grijze kleding, dat hoor bij haar factie. Na de test blijkt dat ze Afwijkend is. Een held is ze ook niet, maar ook geen zwak of huilerig type. Tris heeft donkerblond haar en grijsblauwe ogen, ze vind zelf dat ze een kinderlijke uiterlijk en bouw heeft. Als ze bij de Onverschrokkene de inwijding doet laat ze tatoeages of haar lichaam zetten: 3 vogels voor elk familielid in haar gezin op haar sleutelbeen naar haar hart en de tekens van Onverschrokkenheid en Zelfverloochening op haar schouders.
  • Four (Tobias), Four is 18 jaar oud en is ook geboren in Zelfverloochening. Hij is door zijn vader mishandelt en is dus overgestapt naar Onverschrokkenheid. Four draagt zwarte maar vooral donkere kleding. Ook hij heeft een tatoeage, op zijn rug. Hij is een mysterieus, baasachtig maar ook een zacht persoon.
Mijn Mening: Ik zelf vond dit boek een spannend, aangrijpend, romantisch maar ook een fantasie rijk boek. Ik kon me helemaal inleven in Tris. Het boek was makkelijk en vloeiend te lezen. De 348 bladzijdes heb je zo gelezen, je hebt niet het idee dat je al een paar uur achter elkaar gelezen hebt. Het heeft een goede verhaallijn. Toen ik dit boek uit had, heb ik hem daarna nog zoon 3 keer gelezen achter elkaar. Sommige mensen vinden dit een beetje op de Hunger Games lijken. Ik vond het er zelf niet op lijken.

Ik hoop dat jullie deze review nuttig vond en als je nog twijfels hebt om het boek te lezen, dit boek is gewoon fantastisch. Dit boek is ook verfilmd. Groetjes Tessa  :)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten